and just mesmerizing story-telling in fashion styling and act
(chosen pictures)
model: madison stubbington (img)
photographer: jeff bark (managementartists)
stylist: irina marie (artsphere)
hair: seb bascle (artlist)
make-up: alice ghendrih (artlist)

















photographer: Taras Shemetovskyi
stylist: Justyna Faliszek
model: Kinga Krasoń
credits:
Basia Olearka, Alette, Single Styl,Vissavi, Joccos Design, Venezia
black swan - Vladimir Vasilchikov for Stolnick   Jan. 2016

Wyobraźnia bez wiedzy może stworzyć rzeczy piękne. Wiedza bez wyobraźni najwyżej doskonałe.

- Albert Einstein  
I love softness of light over metal sheet, it's colouring and illusion of movement.


Elle Sweden october 2015

when editorial is a life's story...
I love these kids.


Pantone FALL 2015

"Miała BEZBŁĘDNE OKO
do wypatrywania rzeczy niezwykłych,
ODWAGĘ, by wszystko robić
inaczej i TALENT do urządzania przyjęć"

 - wnuk o D.Vreeland  


You can never be overdressed or overeducated

Oscar Wilde

sculpture of light and fabric

.
photo: Grzegorz Malinowski,
stylist & MUA: Justyna Faliszek,
model: Kinga Sz.
Włoski przepych tworzy barok XXI wieku

Bogata złota ornamentyka (biżuteria powala przepychem)
tkaniny jak barokowe obrazy: kwiaty, kupidyny
tkaniny typu brokat - w tym na torebkach, ornamentyka barokowa tych tkanin
bufiaste rękawy, gorsetowe formy,
falbanki, koronki; układane warstwowo, koronkowe stójki, kołnierzyki

a do tego wyraźne tendencje na następny sezon:
długie rękawiczki
bezrękawniki i rękawy 3/4
krótkie peleryny i bolerka
spódnice ołówkowe
proste, minimalistyczne formy
krótkie żakiety, w tym a'la Chanel (ukłon w stronę? )





 
VASE OF FLOWERS - 1706 - RACHEL RUYSCH
KUNSTHISTORISCHES MUSEUM, VIENNA
 



Wrześniowy numer / September Issue (2009)
- Anna Wintour i największy magazyn z modą na jesień (i jest to film z pewnością bardziej "modowy" niż "Diabeł ubiera się u Prady")




Szafa Polska 1945-1989 (2006)
tu już się przewinął




Macie jakieś inne, swoje propozycje?



 Cut-out notes from :

Hatfield, E., & Rapson, R. L. (2011). History, psychology, and
fashion: The bizarre, weird, wacky—and cool. Critical Studies in Fashion
and Beauty, 1,
 http://www.elainehatfield.com/124.pdf

Whole article is worth reading!

The APA Dictionary of Psychology (VandenBos, 2007) defines fashion as:
. . . the styles of artistic and cultural expression, garments, manners, and customs prevalent in a particular time and place. Fashion may be transient or irrational but often reflects the zeitgeist or mood of society (p. 368).
dress,” “clothing,” “costume,” “style,” and “decoration” as synonyms.
The bizarre is defined as: “odd, strange, or unexpected” (p. 123).

Motives of fashion:
- traditional 3: modesty, a desire for protection, and ornamentation - Flügel’s (1930)
Hatfield, E., Rapson, R. L. (2011):
- a desire for self-esteem and status;
- a desire to conform to society’s standards;
- a desire to appear masculine or feminine
- wishes to please parents, lovers, and friends;
- to make oneself beautiful/handsome, sexy;
- to conceal unattractive features;
- to save the World (boycotting sweatshopmanufactured garb);
- to protest political or social injustice;
- to protect oneself from the Evil Eye or Islamic authorities;
- a desire for conquest /power;
- the seeking of vengeance (a desire to conquer, degrade, and punish);
- a desire for security (a security blanket);
- a yearning to make a mate/date/friend jealous;
- curiosity;
- for comfort and relaxation.

Collectivism vs. Individualism
Collectivism:
A. Gender
B. Social class
C. Occupation

Individualism -> bizarre clothing
A. Assertion of Individuality
B. Attention Seeking
C. Rebelling Against Society or Oppressors
D. Play
E. Other Motives
-love of novelty (Darwin, 1872),
- a desire to act out
- repressed desires and fears (of cruelty, deathliness, trauma, disconnection, and dereliction
(Evans, 2003),
- a yearning to dissent, protest, ridicule, and outrage (Davis, 1992). Davis
(1992) mentions several motivations for anti-fashion: utilitarian outrage, health and
fitness, naturalism, feminist protest, conservative skepticism, minority group
disidentification, and countercultural insult.

Contemporary men and women are often torn between a desire to be
accepted by the community (as signaled by conventional dress) and a desire to rebel,
to assert their individuality, get attention, and to play with fashionas signaled by
bizarre dress. As a consequence, people often switch from one to the othernever
feeling perfectly comfortable with any single mode of existence. We may be
entering an era of multiple identities, expressed by the multiple costumes we put on.
What we wear may increasingly depend upon our mood and our sense of whom we
wish to be that day.





Największe piękno wody polega na tym, że wszystko w niej jest w dynamice, ale dynamika ta jest kojąco powolna.
„Co się tyczy mody, istotna jest następująca sprawa. Z jednej strony moda – o tyle, o ile jest naśladownictwem – zaspokaja potrzebę społecznego oparcia; wprowadza jednostkę na trakt, którym podążają wszyscy. Z drugiej strony zaspokaja też potrzebę odrębności, odmiany, wyróżniania się, ponieważ wciąż zmienia się jej treść, moda dzisiejsza różni się od wczorajszej i jutrzejsze, a że zawsze jest fenomenem klasowym, to moda warstwy wyższej różni się od mody warstw niższych i porzucana jest z chwilą, gdy warstwy niższe ją sobie przyswoją. Moda jest szczególną formą życia, która ma zapewnić kompromis między tendencją do społecznego zrównania a tendencją do indywidualnej odrębności.


„[...] podobnie moda sygnalizuje z jednej strony akces do równych sobie, z drugiej zaś wyodrębnienie owych równych jako grupy w stosunku do niżej postawionych. Społeczne formy ubioru, sądy estetyczne, cały styl, w którym wyraża się człowiek, zmieniają się bezustannie pod wpływem mody, jednakże „moda”, tj. nowa moda, przystoi tylko stanom wyższym. W ten sposób wyższe stany odgraniczają się od niższych, moda podkreśla równość członków jednego stanu i jednocześnie różnicę w stosunku do niżej postawionych. Toteż gdy owi niżej postawieni zaczynają sobie przyswajać modę – bo wszak zawsze zerkają i dążą wzwyż, a aspiracje te mogą najprędzej zrealizować się w dziedzinie mody – wyższe stany daną modę porzucają i zwracają się ku innej, która znowu pozwoli im wyróżnić się od szerokich mas.”


„Jako <<moda>> będzie w danym kręgu szczególnie ceniona, jeśli narodziła się gdzie indziej. Moda przychodząca z zewnątrz stwarza szczególną więź socjalizacyjną – wspólne odniesienie do punktu umiejscowionego na zewnątrz. Czasem wydaje się, że w życiu społecznym, jak w optyce, ognisko powinno znajdować się w pewnej odległości”
„[…] to zewnętrzne pochodzenie mody daje szczególne gwarancje nowości”


Istota mody polega na tym, że stosuje się do niej zawsze tylko część grupy, całość zaś do niej aspiruje. O modzie nie można nigdy powiedzieć, że jest, zawsze się staje. Gdy przeniknie grupę bez reszty, tj. gdy coś, co najpierw było udziałem tylko nielicznych, staje się bez wyjątku powszechną praktyką – elementem ubioru, formą zachowania – nie nazywamy jej już modą. Moda jako taka nie może być powszechna, toteż osobnik hołdujący modzie ma tę satysfakcję, że wyróżnia się i zwraca na siebie uwagę, a zarazem czuje wsparcie ze strony ogółu, który dąży do tego samego. Jest to inny rodzaj społecznej satysfakcji niż wówczas, gdy robi się to samo, co wszyscy: modniś spotyka się z bardzo miłą mieszaniną akceptacji i zazdrości.”


„Moda wywyższa nawet całkiem poślednią jednostkę, ponieważ czyni ją reprezentantem ogółu […].U niewolników mody i gogusiów osiąga to taki poziom, że przybiera znów pozory indywidualności i szczególności. Goguś w hołdowaniu modzie wykracza poza zwykłą miarę: […] gdy modne są wysokie kołnierzyki, jego kołnierzyki sięgają uszu […]. Indywidualność, którą sobą przedstawia, polega na ilościowym spotęgowaniu elementów, które pod względem jakości są wspólnym dobrem masy. Wyprzedza innych, choć dokładnie na tej samej drodze […] uosabnia skrajną awangardę publicznego smaku […]. Modniś reprezentuje istotnie oryginalny stan równowagi między instynktem społecznym a instynktem indywidualizacji, i ta pokusa tłumaczy, dlaczego skądinąd rozumni i nawet wybitni ludzie wykazują na zewnątrz tak niedorzeczną uległość wobec mody


„Ta sama konstelacja występuje zresztą w przeciwnym wypadku, gdy mianowicie nie ulegamy niewolniczo modzie, lecz buntujemy się przeciwko niej. Kto umyślnie nosi się lub zachowuje niemodnie, zyskuje związane z tym poczucie indywidualizacji nie tyle dzięki własnym cechom indywidualnym, ile przez samo zanegowanie przykładu społecznego; jeżeli podążanie za modą jest naśladownictwem, to rozmyślne lekceważenie mody jest również naśladownictwem, tyle że na opak, i w nie mniejszym stopniu świadczy o władzy tendencji społecznej, od której jesteśmy w jakiś sposób, pozytywnie lub negatywnie, uzależni. W różnych kręgach społecznych może wręcz zapanować moda na noszenie się niemodne – pęd do indywidualnego wyróżniania się, jak powiedzieliśmy, zadowala się zwykłą odwrotnością społecznego naśladownictwa [...]”

Tymczasem na przekór temu każda moda wkracza na scenę tak, jakby zamierzała żyć wiecznie. Kto dziś sprawia sobie umeblowanie, które ma przetrwać ćwierć wieku, kupuje wedle najnowszej mody, a tej sprzed dwóch lat w ogóle nie bierze pod uwagę. A przecież po paru latach urok mody spełznie tak z jednych, jak i z drugich mebli i wyda je na osąd całkiem innych kryteriów. Zachodzi tu, jak się zdaje, proces dialektyczno-psychologiczny: w rzeczywistości zawsze panuje jakaś moda, toteż moda jako pojęcie ogólne jest nieśmiertelna i ta okoliczność rzutuje na wszystkie jej poszczególne zjawiska, choć te ze swojej istoty są przemijalne. Fakt, że zmiana trwa, nadaje każdemu przedmiotowi, który podlega zmianie, psychologiczny pozór trwania.”


G. Simmel, „Z psychologii mody. Studium socjologiczne”,
 w: Most i drzwi. Wybór esejów, Oficyna Naukowa, Warszawa, 2006.


*Georg Simmel  (1858-1918) - filozof, teoretyk kultury, jeden z pierwszych niemieckich socjologów.




“Fashion is not something that exists in dresses only. Fashion is in the sky, in the street, fashion has to do with ideas, the way we live, what is happening.”

Chanel